Güzellik başa beladır , gözler üstündedir , ruhun yüzüne yansır ve ışığın o başka gözleri kamaştırır...
'' yalnız ve güzel '' ülkem misali ; üstüne türlü düşünceler doğurur, güzel zaten yalnızdır ve hayatta kalmaya çalışır...
Kurt kuzuyu yemeye niyetlenir , her türlü yolu dener , kuzu başı okşanacak sanır , bazen aldanır , yaralanır , çünkü saftır ama yine de güzeldir...
Başına türlü oyunlar geldiğinde anlar güzel güzel olduğunu , çünkü başka bir sebep yoktur , halbuki güzel olmak onun suçu değildir , gün doğar , başka gözlerin şaşkınlığı içerisinde güzel yine güzel olarak uyanır...
Kış gelir , uyurken güzeldir...
Baharda bir çiçek misali ; arı polen alırken üzerinden sevgi duyar , arınınki hazdır , yaşama kaynağıdır , güzelse gururlanır ve bu varoluş güzeldir...
Hayat dokunurken , bu devran dönerken , zaman gelip geçerken , çeşitli izler bırakırken , belki de son uykusuna yatarken güzel her daim güzeldir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder